مدیریت دوره انتقال گاو شیری

نقطه ی تلاقی تغذیه پیش از زایمان، سلامتی و تولید

اتفاقاتی که در هفته های آخر بارداری و هفته های اول شیردهی رخ می دهد، تا حد زیادی میزان موفقیت یک دوره ی شیردهی را تعیین می کند.

مطالعات گسترده اپیدمیولوژیک نشان می دهد که گاوهای شیری در یک یا دو ماه اول شیردهی بیشتر مستعد ابتلا به بیماری ها هستند. با شروع شیردهی، نیاز به مواد مغذی به میزان قابل توجهی افزایش می یابد در صورتی که دام هنوز ظرفیت مصرف بالای خوراک را ندارد. بنابراین، گاوها به سرعت مقادیر زیادی از بافت های بدن را با هدف مصرف به حرکت در می آورند و کاهش وزن بدن در ماه اول پس از زایمان اغلب از 40 تا 50 کیلوگرم فراتر می رود. گاوهایی که اسکور بدنی بالاتری دارن، همزمان با کاهش اشتها مستعد هجوم بیشتری از بافت چربی برای تامین نیاز دام هستند. مدیریت وضعیت بدن در دوره ی شیردهی قبلی کلید به حداقل رساندن آسیب در دوران شیردهی بعدی است.

نقطه ی مشترک بین تمام بیماری های دام پاسخ التهابی است. التهاب باعث کاهش مصرف ماده خشک و افزایش خطر ابتلا به بیماری ها و به خطر افتادن تولید است. بنابراین مدیریت و تغذیه گاوهای شیری برای موفقیت در ادامه ی دوره بسیار مهم است.

جهت سفارش و مشاوره رایگان  می توانید با کارشناسان ما تماس حاصل فرمایید

 تلفن تماس کارخانه : 02637779451
فروش:  09371579036

      1.زمان در گروه انتقال و خطر بیماری در اوایل شیردهی

بیماری ها در اوایل شیردهی شایع هستند و اغلب با عفونت های باکتریایی یا ترومای بافتی ناشی از زایمان همراه هستند. تقریباً 30 تا 40 درصد گاوهای شیری در سه تا هشت هفته اول شیردهی با یک بیماری بالینی تشخیص داده می شوند (سانتوس و همکاران، 2010؛ ریبیرو و همکاران، 2016)، و معمولاً 75 درصد از این بیماری ها در سه هفته اول پس از زایمان اتفاق می افتد. بیماری در اوایل شیردهی باعث تحمیل هزینه بیشتری هستند زیرا باقیمانده دوره شیردهی را مختل می‌کنند. یک مورد ورم پستان در 20 روز پس از زایمان هزینه بیشتری نسبت به مورد مشابه در 200 روز پس از زایمان دارد.

برنامه های انتقال باید به گونه ای طراحی شوند که خطر ابتلا به بیماری ها را کاهش دهند

گاوها باید سه تا چهار هفته در گروه قبل از زایمان باقی بمانند. ویرا-نتو و همکاران (2021) گاوهایی که سه تا چهار هفته را در گروه قبل از زایمان سپری کردند، کمترین خطر ابتلا به بیماری را داشتند، بیشترین شیر را تولید کردند و بیشترین میزان بارداری را داشتند.

2. جنبه های اساسی مشترک بیماری ها

  می توان درک کرد که چرا تولید و تولید مثل گاوهایی که از بیماری بالینی رنج می برند مختل می شود، اگرچه مکانیسم های سلولی همیشه به درستی و دقت درک نمی شوند.

در تمام گونه های مورد مطالعه، پیامد بیماری سرکوب اشتها است. دلیل دقیق کاهش مصرف به طور کامل شناخته نشده است، اما ممکن است با کنترل مواد مغذی مورد نیاز برای رشد پاتوژن ها در طول عفونت یا روشی برای محدود کردن مواد مغذی مورد نیاز برای پاسخ التهابی مرتبط باشد که معمولاً با فعال شدن سیستم ایمنی در اثر ضربه، تروما یا عفونت مرتبط است. (براون و برادفورد، 2021).

 علاوه بر این، بیماری ها اغلب نحوه استفاده از مواد مغذی را تغییر می دهند و تغییر در تقسیم مواد مغذی بر سنتز شیر تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، فعال شدن سیستم ایمنی توسط لیپوپلی ساکاریدها یاLPS  منجر به هیپوگلیسمی می شود(Kvidera et al., 2017).

بالا بردن گلوکز پلاسما با تزریق داخل وریدی گلوکز به عنوان روشی برای تعیین کمیت نیاز گلوکز برای فعال سازی سیستم ایمنی پیشنهاد شد. بر اساس آن سناریو، نویسندگان نشان دادند که زمانی که سیستم ایمنی بر اثر LPS به طور حاد فعال می شود برای حفظ غلظت گلوکز پلاسما، تقریباً به 1 کیلوگرم گلوکز تزریق شده به صورت داخل وریدی نیاز دارند (Kvidera et al., 2017).

گوساله های گوشتی که در معرض تراشه آلوده باکتریایی قرار گرفتند، تغییر عمده ای را در استفاده از مواد مغذی توسط بافت های splanchnic  نشان دادند (Burciaga-Robles، 2009). شار مواد مفذی در سراسر احشا و میزان تخلیه از کبد با کاتترهایی که در ورید پورتال، ورید کبدی، و ورید مزانتریک و شریان قرار داده شد اندازه گیری و محاسبه گردید. آنها نشان دادند که القای التهاب تا حد زیادی استفاده از مواد مغذی توسط کبد را افزایش می دهد.

در این شرایط استفاده از اسیدهای آمینه ضروری و غیر ضروری توسط کبد به طور قابل توجهی افزایش یافت و چنین اثراتی نیازهای محاسبه شده به مواد مغذی را برای نگهداری از حیوان افزایش می دهد.

در گاوهای شیری، القای التهاب خفیف اندومتر در 37 روز پس از زایمان، مصرف ماده خشک و تولید شیر را کاهش داد و میزان آبستنی را به خطر انداخت (Husnain et al., 2023a).

در مجموع، اثرات ترکیبی بیماری بر یکپارچگی و عملکرد بافت، آزادسازی مولکول های پیش التهابی، تقسیم بندی مواد مغذی تغییر یافته، هایپرترمی، و تشدید تعادل منفی مواد مغذی در ارتباط بر تولید و تولیدمثل بعدی در گاوهای شیری تأثیر می گذارد.

3. وضعیت بدن را مدیریت کنید و مصرف ماده خشک را تحریک کنید

میزان چاقي گاوها در دوره خشکی يا زمان ورود به دوره انتقال يكي از عوامل اثر گذار بر میزان از دست رفتن بافت در اوايل شيردهي مي باشد. گاوهایی که در دوره خشکی نمره ی بدنی بالایی دارند در اوایل شیردهی انتقال بافتی(لیپوموبیلیزاسیون) بیشتری دارند. مطالعات اپیدمیولوژیک بزرگ به وضوح نشان داده است که گاوهایی با نمره بدنی بالا ماده خشک کمتری مصرف می کنند و احتمال کاهش بیشتر نمره بدنی و ابتلا به بیماری های پس از زایمان دارند(روش و همکاران، 2013).

این احتمال وجود دارد که به علت بالا بودن لیپوموبیلیزاسیون در گاوهایی با نمره بدنی بالا، افزایش سیگنال های کبدی باعث سرکوب اشتها و مصرف کمتر خوراک شود(آلن و برادفورد، 2012).

این اثرات در گاوهایی که در اوایل شیردهی جیره ای با انرژی قابل تخمیر بالا مصرف کرده اند می تواند مشخص تر باشد. (آلن و برادفورد، 2012).

گاوهایی با لیپوموبیلیزاسیون بیشتر گیرایی کمتری در هر تلقیح مصنوعی دارند و خطر افزایش از دست دادن آبستنی در آنها وجود دارد(سانتوس و همکاران 2010)

بنابراین مدیریت تغذیه و نمره بدنی دام در دوره ی شیردهی تا انتقال اهمیت بالایی برموفقیت دوره ی شیردهی بعدی دارد( فریک و همکاران 2022).

4. به گاوهای دوره ی انتقال جیره ای بدهید که خطر ابتلا به بیماری ها را کاهش دهد

یکی از اهداف مهم در جیره گاوهای دوره انتقال، کاهش خطر بیماری است. تامین انرژی مورد نیاز و اجتناب از افزایش چربی بدن در گاوهای پیش از زایمان هم جزو اهداف مهم جیره های قبل از زایمان است (دراکلی و کاردوسو، 2014). تامین کافی فیبر شوینده خنثی علوفه (NDF)، به ویژه با منابعی که به صورت فیزیکی در تحریک جویدن و پر شدن شکمبه نقش دارند می تواند اثر بخش باشد و خطر جابجایی شیردان را در اوایل شیردهی کاهش دهد.گاوهای شیری در هفته های اول شیردهی به شدت مستعد ابتلا به کبد چرب هستند. تجمع بیش از حد تری گلیسرول کبدی (چربی) با کاهش سلامت و عملکرد تولید گاوهای شیری مرتبط است (ارشاد و سانتوس، 2022). گاوهای دوره انتقال با نمره بدنی بالا  بیشتر از دیگر گاوها در اوایل شیردهی به کبد چرب مبتلا می شوند. بنابراین، مدیریت نمره بدنی و جیره هایی که لیپوموبیلیزاسیون را محدود می کند، می تواند کبد چرب را کاهش دهد. علاوه بر این، برخی از مواد مغذی در دوره انتقال می‌توانند بر کبد چرب گاوهایی که تحت تعادل منفی انرژی قرار داشتند تأثیر بگذارند (ارشاد و همکاران، 2023).

کولین به دلیل فوایدی که برای تولید و سلامتی دارد به جیره گاوهای در حال انتقال افزوده می شود (ارشاد و همکاران، 2020).

تغذیه کولین محافظت شده از شکمبه باعث شد تا تجمع تری گلیسرید در کبد(کبد چرب) بر اثر انتقال بافت چربی به کبد کاهش یابد. هنگامی که کولین محافظت شده در تمام دوره انتقال به خوراک افزوده می شود، خطر ابتلا به برخی بیماری ها را کاهش می دهد و تولید شیر اصلاح شده با انرژی را افزایش می دهد.

به مانند اهمیت پیشگیری از اختلالات مرتبط با چربی، پیشگیری از اختلالات مرتبط با مواد معدنی نیز یکی از موارد با اهمیت در جیره گاوهای دوره انتقال است.

هیپوکلسمی یک مشکل شایع در گاوهای شیری پس از زایمان است. گاوهای مبتلا به هیپوکلسمی بالینی و تحت بالینی، مشکلات متعددی دارند، کاهش مصرف ماده خشک، اختلال در پاسخ ایمنی و افزایش خطر بیماری های رحمی از عوارض این مشکل است. یکی از روش‌های کاهش هیپوکلسمی، تغییر ترکیب معدنی رژیم غذایی قبل از زایمان با محدود کردن مصرف سدیم، پتاسیم و فسفر و افزایش مصرف کلرید و منیزیم است.

چنین رژیم هایی بر وضعیت اسید-باز گاوهای قبل از زایمان تأثیر می گذارد، فسفات خون قبل از زایمان را کاهش می دهد و عرضه منیزیم را افزایش می دهد، که باعث می شود گاوها کمتر مستعد ابتلا به هیپوکلسمی بالینی و تحت بالینی باشند (سانتوس و همکاران 2019).

 تغذیه با رژیم های اسید زا قبل از زایمان نه تنها خطر هیپوکلسمی را کاهش می دهد، بلکه خطر باقی ماندن جفت و متریت را نیز کاهش می دهد. گاوهای زایمان کرده ای که قبل از زایمان با جیره های اسید زا تغذیه شده بودند، تولید شیر و شیر اصلاح شده با چربی را در شیردهی بعدی افزایش دادند (سانتوس و همکاران 2019)

5. نیازهای غذایی گاو را تامین کنید

 جیره ی گاو های در انتظار زایمان باید بتواند نیاز دام را تامین کند، بنابراین باید میزان مصرف این گروه روزانه اندازه گیری شود و جیره بر اساس میزان دریافتی آن ها تنظیم شود.

گاو های شکم اول در مقایسه با گاو های چند شکم، مصرف خوراک کمتری دارند، که همین امر منجر به کاهش عرضه ی اسیدهای آمینه ی قابل متابولیسم به دام های شکم اول می شود. علاوه بر این گاوهای شکم اول برای رشد بافت پستانی به میزان اسیدآمینه ی قابل متابولیسم بیشتری نیاز دارند، به همین دلایل باید به تامین نیاز دام های شکم اول به اسیدهای آمینه ی توجه بیشتری کرد ( NASEM Dairy Cattle, 2021).

6. کیفیت علوفه بسیار مهم است

در طول دوره ی خشکی برای حفظ گنجایش شکمبه و جلوگیری از افزایش بافت چربی در بدن دام مصرف علوفه ی با کیفیت از اهمیت بالایی برخوردار است. تغذیه ی بیش از حد انرژی به شکل کربوهیدرات های سهل الهضم منجر به افزایش وزن(عمدتا چربی بدن) دام می شود و با تشدید کاهش مصرف ماده خشک  در روزهای آخر بارداری ارتباط معنی دار دارد(دراکلی و کاردوسو 2014).

گاوهایی که در هفته آخر بارداری از کاهش قابل توجه دریافت ماده خشک رنج می برند، در اوایل شیردهی کمتر غذا می خورند و به کتوز و جابجایی شیردان مبتلا می شوند و این مساله زمینه ساز سایر بیماری ها خواهد بود. تامین NDF  علوفه کافی برای حفظ پر شدن شکمبه و اطمینان از نشخوار در این دوره بسیار مهم است. یک روش متداول، ترکیب کاه یا علوفه هایی با قابلیت هضم کمتر در جیره های دوره انتقال بوده است (دراکلی و کاردوسو، 2014).

7. مکمل چربی

افزایش چربی جیره از 2.5 تا 3 درصد ماده خشک به 4 تا 4.5 درصد، به کمک مکمل های چربی، بارداری را به ازای هر تلقیح بهبود می بخشد و روزهای باز را کاهش می دهد(Rodney et al., 2015)  .

مکانیسم‌های بهبود تولیدمثل چندگانه هستند، تأثیرات بر رشد فولیکول، ترشح پروژسترون توسط جسم زرد، بهبود در لقاح و کیفیت جنین، تغییرات در عملکرد آندومتر و افزایش حفظ بارداری(Santos et al., 2008)  .

یک اشتباه رایج این است که مزایای مصرف اسید چرب بر تولید مثل در اوایل شیردهی را ناشی از بهبود تعادل انرژی می دانند. افزودن مکمل های چربی به ندرت بر تعادل انرژی در اوایل شیردهی تأثیر می گذارد و مزایای تولید مثل بدون توجه به تغییرات وزن بدن یا تعادل انرژی مشاهده می شود (سانتوس و همکاران، 2008؛ رادنی و همکاران، 2015). با این وجود، اثرات بر تولید مثل با نوع اسید چرب تغذیه شده متفاوت است و معمولا اسیدهای چرب غیراشباع برای تولید مثل مفیدتر هستند.

منبع: https://wcds.ualberta.ca/wp-content/uploads/sites/57/2024/05/Chpt-7_Santos_Final.pdf